ထြက္ေပါက္(၆)

ၾကားခ်င္မွန္းမသိ မၾကားခ်င္မွန္းမသိ လာလာေအာ္ေနတာ ခက္သည္။ အမွန္တရား.. အမွန္တရားဟု ပါးစပ္ကမခ် တဖြဖြ ေရ႐ြတ္ရင္း သက္ေစ့ပုတီးစိတ္သူေတြ မ်ားလာသည္။ အပုပ္အသိုးမ်ားကို လွလွပပထုပ္ပိုးၿပီး အမွန္တရားတံဆိပ္ကပ္ထားေသာ ေစ်းကြက္၀င္ေၾကာ္ျငာမ်ား ဘေလာ့ဂ္ စာမ်က္ႏွာေတြမွာပါ ေတြ႕လာသည္။ အမွန္တရား လက္လီလက္ကား ေရာင္းရန္႐ွိသည္။ “ပ” ေစာက္ ဟု အေပၚစီးက ၾကည့္သူက ေျပာသည္။ ေအာက္က လူက “ဂ” ငယ္ ဟု ျငင္းသည္။ အေ႐ွ႕ကသြားသူက ဒါ “င” မဟုတ္လားဟု ေစာဒကတက္သည္။ ေနာက္က လူက .. ေသခ်ာတယ္ ဒါ “၁” ပဲ ဟု ေအာ္လိုက္သည္။ သူတို႔ အားလံုးကို ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီမွာၾကည့္ဆိုၿပီး “၀” ဆြဲျပလိုက္သည္။ တစ္ေယာက္က “သုည” ဟု ေျပာသည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က မဟုတ္ဘူး.. အဲဒါ “၀လံုး” တဲ့။ က်န္တစ္ေယာက္က ဒါ “စက္၀ိုင္း” ျဖစ္ရမယ္ ဟု ေျပာျပန္သည္။ ေနာက္ဆံုး တစ္ေယာက္က ဘာမွ မေျပာေတာ့ ပါးစပ္အ၀ိုင္းသားနဲ႔ ေတြးေနသည္။ အမွန္ခပ္ျပင္းျပင္း တစ္ပက္ကို အမွားခပ္မ်ားမ်ားေရာၿပီး ခပ္သြက္သြက္ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ ပုလင္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမွန္ပါ၀င္မႈရာခိုင္ႏႈန္း ၄၀။ အမွန္ပါ၀င္မႈ အနည္းအမ်ား ေပၚလိုက္ၿပီး ကိုယ့္အတိုင္းအတာႏွင့္ကိုယ္ ေရခ်ိန္မလြန္အာင္ ေသာက္ဖို႔ လိုမည္။ တကယ္ေတာ့ အမွန္အမွားသည္ အခ်ိန္ကာလ၊ အယူအဆ၊ အေတြးအေခၚေပၚလိုက္ၿပီး ကြဲျပားတတ္သည္ ဆိုသည့္အေၾကာင္း ေျပာမျပျဖစ္ေတာ့။ အမွားဟု ေျပာၿပီး သူတို႔ လႊင့္ပစ္ထားတာေတြထဲကို ေမႊေႏွာက္႐ွာေဖြလိုက္ေတာ့ အမွားေတြ ၾကားမွာ အမွန္ေတြ ဟိုတပိုင္း ဒီတစ။ သူတို႔အားလံုးကို သူတို႔၏ အမွန္တရားမ်ားႏွင့္အတူ ထားရစ္ခဲ့သည္။

လမ္းတြင္ က်ားတစ္ေကာင္ႏွင့္ ေတြ႕ေတာ့ သူ သတ္သတ္လြတ္စားေနသည္ဟု ေျပာသြားသည္။ သာဓု မေခၚျဖစ္။ က်ားသည္ က်ားအလုပ္ မလုပ္ဘဲ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ေနျခင္းသည္ ပိုၿပီး အႏၱရာယ္ႀကီးသည္။ ေလာကတြင္ အေဆာင္အေယာင္ေတြမ်ားသည္။ အေယာင္ေဆာင္ေတြ မ်ားသည္။ က်ားအတုက သတ္သတ္လြတ္စားသည္။ လြတ္လပ္ေရးအတုက သံတုိင္ေတြကို ႐ိုက္ခ်ဳိးျပသည္။ ျပည္သူအတုက အက်ၤ ီအျဖဴ ပုဆိုးအစိမ္း၀တ္ၿပီး လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းကာ ေထာက္ခံၾကသည္။ သံဃာအတုက ေခါင္းကို ေျပာင္ေနေအာင္ ရိတ္ထားသည္။ ဒီမိုကေရစီအတုက ေအာ္တိုကေရစီကို ဒီမိုကေရစီ အေရခြံ လဲပစ္လိုက္သည္။ ပိုက္ဆံအတုေတြက စကၠဴစုတ္ေတြလို ျခေသၤ့ေခါင္းစြပ္ၿပီး တေ၀ါေ၀ါ ထြက္က်လာသည္။ က်စ္လ်စ္မႈ မ႐ွိေသာေၾကာင့္ ေဖာင္းပြသည့္အရာကို က်ပ္ေငြ ဟု အမည္တပ္လိုက္သည္။ ေငြတန္ဖိုးက်ျခင္းသည္ ေ႐ႊ တန္ဖိုးတက္ျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္။ “ေရႊ” ၏ အသံုးမက်ေသာ လုပ္ပံုကိုင္ပံုမ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။ “ေ႐ႊဘ” က ငါ့ေၾကာင့္ ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ဟု ထေျပာသည္။ ဟုတ္တယ္။ “ေန” ဖ်က္လိုက္ “ေ႐ႊ” ဖ်က္လိုက္ လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ အားလံုးက ေနပူေရႊပူဒဏ္ေၾကာင့္ ေရ “ငတ္” ေနၾကၿပီ။

နတ္ေရကန္ထဲ ဆင္းလိုက္တာႏွင့္ ပ်ဳိျမစ္ႏုနယ္ လွပသြားသည္ တဲ့။ မီးလွ်ံထဲခုန္၀င္လိုက္တာႏွင့္ ဖီးနစ္ငွက္က ႐ွင္ျပန္ထေျမာက္လာသည္တဲ့။ ဘံုခုႏွစ္ဆင့္မွာ လြင့္တဲ့ တိမ္တိုက္ဟု တာရာမင္းေ၀က ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးသည္။ အဆင့္ခုႏွစ္ဆင့္ႏွင့္ ဖ်ားေယာင္းၿပီး ေခၽြးသိပ္ထားတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြကိုေတာ့ Propaganda ေျမပံု တိမ္တိုက္ဟု အမည္တပ္လိုက္သည္။ ကိုယ္နဲ႔ မတူ ကိုယ့္ရန္သူဟု တရားေသ ယူဆထားတာေတာ့ အေတာ့္ကို ဆိုးသည္။ ကြန္ဆာေဗးတစ္အေတြးအေခၚေတြ ေခတ္ေကာင္းခ်ိန္မွာ လစ္ဘရယ္ ေခတ္ေျပာင္း ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ရဦးမည္။ အီေဗာ္လူး႐ွင္းႏွင့္ မရလွ်င္ ရီေဗာ္လူး႐ွင္း လုပ္ရမည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက အသာတၾကည္ ေတာင္းဆိုလို႔ မရရင္ေတာ့ က်ဳပ္က အတင္းလုပ္ရမွာပဲဟု ဆိုသည္။ ကဲ .. ထြက္ေပါက္မေပးရင္ေတာ့ အတင္းလုပ္ဖို႔ လိုလိမ့္မည္။ ခဏတာ ရင္းဖို႔ေၾကာက္ေနရင္ တစ္ဘ၀စာမက မ်ဳိးဆက္တစ္ခုလံုး သံုးစားမရေအာင္ ျဖစ္သြားမွာကေတာ့ ေသခ်ာသည္။