Sep 5, 2007

ထြက္ေပါက္(၂)

လူသည္ မိမိ၀တ္ဆင္ထားသည့္ စိတ္ေပၚမူတည္ၿပီး ထူးျခားသည့္ အေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိး ထြက္သည္။ လြင့္ထြက္ သြားသည့္ စိတ္အကၤ် ီကို လိုက္ေကာက္ရင္း ဒလိမ့္ေကာက္ေကြး လိမ့္က်သူကို လူတခ်ဳိ႕ ၀ိုင္းၾကည့္ၿပီး ဟားတိုက္ရယ္ေနၾကသည္။ လူတခ်ဳိ႕က ေျပးၿပီး နင္းၾကသည္။ အေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိး စမ္း၀တ္ၾကည့္ၿပီးသည့္ေနာက္ အေရာင္မပါေသာ အက်ၤ ီသာ အသင့္ေတာ္ဆံုး ျဖစ္ေၾကာင္း ဓာတ္ခြဲခန္း အေျဖထြက္လာသည္။ ထိုအေျဖစာ႐ြက္ကို တစစီစုတ္ၿဖဲရင္း ဆက္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္လာခဲ့သည္။ အမွန္တြင္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္သူကို လမ္းက ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ေလလြင့္ျခင္းလမ္းမမ်ား ဟူေသာ သီခ်င္းကို တစ္ေယာက္တည္း အျပန္ျပန္အလဲလဲ သီဆိုေနမိသည္။ သူသည္ ေလလြင့္ျခင္းလမ္းမထက္တြင္ ေလွ်ာက္ရင္း ေနာက္ကိုလည္း ျပန္မၾကည့္ရဲ ေ႐ွ႕ကိုလည္း ေမွ်ာ္မၾကည့္ရဲသူ ျဖစ္သည္။ သြားရင္းလာရင္း ႀကံဳသည့္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားကို သူ မလိုလားပါ။ ျပႆနာကို ႐ွာရန္ မီးလိုက္ထြန္းေနသူမ်ားကို မီးထိန္ထိန္လင္းေနသည့္အခန္းတြင္ ထားဖို႔ မျဖစ္မေန လိုအပ္သည္။ လကုန္ရင္ လခရမယ္ဆိုတဲ့စကားသည္ လဆန္း ၅ရက္အထိ လခ မရေသးသူအတြက္ ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာသံသက္သက္ ျဖစ္သည္။ လိမ္ညာရမွာကို စိတ္ပ်က္သူအတြက္ ပိုစိတ္ပ်က္ေအာင္ ပတ္၀န္းက်င္က ၀ိုင္းကူၿပီး လိမ္ညာၾကသလား။

စိတ္မပါဘဲ စိတ္ပါခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရတာေလာက္ ပင္ပန္းတာ မ႐ွိပါ။ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ကြန္ပ်ဴတာသံုးဘာသာစကားမ်ားကို ေျပာဆိုနားလည္ဖို႔ ေယဘုယ်က်က် ေတြးတတ္သည့္ဦးေႏွာက္တစ္ခုသာ လိုသည္။ ၾကက္တူေ႐ြးမ်ားသည္ သင္ထားသမွ် ေျဖဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း မသင္ထားလွ်င္ လံုး၀ မေျဖတတ္ၾကပါ။ စိတ္ေလဖို႔ေကာင္းေအာင္ ဆုတံဆိပ္မ်ားကို မက္ေမာၾကသည္။ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံျခင္း ဆိုသည့္စကားက ရင္းႏွီးတာလား ျမဳပ္ႏွံလိုက္တာလား ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေျခာက္လွန္႔သည္။ ဟန္မေဆာင္တတ္သူကို ႐ိုင္းစိုင္းသူဟုေခၚၿပီး ဟန္ေဆာင္တတ္သူကို ယဥ္ေက်းသူဟု ေခၚတတ္သည့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ စံႏႈန္းမ်ားလြဲေခ်ာ္ေနၿပီ ဆိုသည့္အေၾကာင္းကိုေဖာ္ျပရန္ အေမွာင္ကမၻာသတင္းစာတြင္ ေနရာလြတ္ မ႐ွိေသးပါ။ အတင္းအဖ်င္း ေျပာတတ္သူတစ္စုက သတင္းစာတြင္ ပါေသာ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း ကိုယ္ေကာင္းေၾကာင္း အမႊန္းတင္ထားသည့္ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ၿမိန္ေရယွက္ေရ စားၿမံဳ႕ျပန္ေနသည္။ မနီးမေ၀း႐ွိလူငယ္တစ္စုက ေဘာလံုးသမားေတြအေၾကာင္း ဖတ္ထားသမွ်ကို လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲ ေလာင္းထည့္ၿပီး ၿပိဳင္တူေမာ့လိုက္ၾကသည္။ ေရဒီယိုႀကီးကိုင္ၿပီး ငိုက္စိုက္ငိုက္စိုက္ ေလွ်ာက္လာသူတစ္ဦးထံမွ သီခ်င္းသံသဲ့သဲ့ၾကားရသည္။ ~~ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔ ႀကိဳးစားထားမွ~~ တစ္ခ်ိန္မွာ ေအာင္ျမင္ လြတ္ေျမာက္မယ္ မဟုတ္လား~~။ အလံကို တိုင္တစ္၀က္သို႔ ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ထံုးစံအတိုင္း ေခတ္တစ္ခုလံုး အေမွာင္ခ်ပစ္လိုက္သည္။

1 comment:

pandora said...

ညီညီေရ ဒီပို႕စ္ကို အလြန္ၾကိဳက္ပါတယ္.. စိတ္အတိုင္းေရးထားတာ လံုး၀ သိသာတယ္။ လွလွပပ ၀ွက္ထားတာေလးေတြကိုလည္း သေဘာက်တယ္။