“အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ကဗ်ာ”
မိုးမလင္းခင္ ႏႈိးစက္က အရင္လင္းတယ္
မထေသးဘူး မ်က္လံုးေတြက ျငင္းတယ္
အိပ္ရာက မထခင္ ၁၅ မိနစ္ဟာ
ဘာစည္းစိမ္နဲ႔မွ လဲလို႔မရဘူး
ဟိုဘက္လူး ဒီဘက္လွိမ့္
ခဏတျဖဳတ္ ၿငိမ့္တယ္
ေမွာက္အိပ္ ပက္လက္အိပ္ ေဘးတေစာင္းအိပ္
အိပ္ရာဟာ ကမၻာ့ဆြဲအားထက္ ျပင္းသတဲ့
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ကေယာင္ကတမ္း ေျပာတယ္
အိပ္ေရးပ်က္မွာကို ေဆးခါးတစ္ခြက္လို ေၾကာက္တုန္း
အိပ္မက္ေတြက ႐ံုးမသြားခ်င္ဘူး
အိပ္ငိုက္ျခင္း ကူးစက္ေရာဂါဟာ
ေခါင္းအံုးကိုေရာ ေစာင္ကိုပါ ပ်ံ႕ႏွံ႔တယ္
ဒါနဲ႔ ..
အိပ္ငိုက္ေနတဲ့ ေခါင္းအံုးရယ္
ပန္ကာေလေၾကာင့္ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာင္ရယ္
မထခ်င္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရယ္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဆက္အိပ္လိုက္ၾကတယ္။ ။
ေခလြန္း
Jul 26, 2007
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ကဗ်ာ
Jul 23, 2007
သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္(၁၁) ထြက္ၿပီ
ဖတ္ရႈရန္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကေသာ သံလြင္အိပ္မက္ရဲ႕ ပရိသတ္မ်ားအတြက္ သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္ (၁၁) ထြက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ပါးလိုက္ပါတယ္။ ပါ၀င္ေနက် က႑ေတြျဖစ္တဲ့ စကား၀ိုင္း၊ ၀တၳဳတို၊ ေဆာင္းပါး၊ အက္ေဆး၊ကဗ်ာ၊ အင္တာဗ်ဴး၊ ဓာတ္ပံု၊ သီခ်င္း၊ ေဗဒင္ စသျဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါၿပီ။ သတင္းက႑ႏွင့္ သံလြင္စာအုပ္စင္ကို မၾကာမီ အခ်ိန္ကာလအတြင္း ထပ္မံၿပီး တင္ဆက္ေပးသြားပါမယ္။ အားေပးၾကသူမ်ား၊ ကူညီၾကသူမ်ား အားလံုးကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း... ။
Jul 21, 2007
သံလြင္အိပ္မက္ (၁၁) မၾကာမီေမွ်ာ္...
၂၀၀၇ ဇူလိုင္ ၂၃ရက္ တနလၤာေန႔မွာ သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္(၁၁) ထြက္ပါမယ္။
ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီဇိုင္းလုပ္ထားတဲ့ ဘန္နာပါ။ 
ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ကိုၿဖိဳး ကူညီၿပီး လုပ္ေပးထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖံုးပါ။
ဒါကေတာ့ အသစ္ထြက္မယ့္ သံလြင္အိပ္မက္(၁၁)မွာ ပါမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ “ငါးေလးရဲ႕ ကဗ်ာ” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာထဲက စာသားတခ်ဳိ႕ပါ။
“ငါဟာ ငါးတစ္ေကာင္ပါ
ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ ကမၻာထဲမွာ ေနတယ္
မေသ႐ံုတမည္ ေရခပ္နည္းနည္းမွာ ကူးတယ္
၉ နာရီမွာ ႐ံုးတက္ၿပီး ၆ နာရီမွာ ႐ံုးဆင္းတယ္
စိတ္ပါရင္ ကဗ်ာေရးၿပီး
စိတ္မပါတဲ့အခါ ဗလာေတြခ်ည္း ခ်ခ်ေရးတယ္..”
သံလြင္အိပ္မက္ အမွတ္(၁၁) မထြက္မခ်င္း ကၽြန္ေတာ္ ပို႔စ္အသစ္ထပ္မေရးေတာ့ပါဘူး။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Jul 18, 2007
ဇူလိုင္ေမးခြန္းမ်ား
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၄၂လမ္း အထက္လမ္းမွာ ေနတယ္ဗ်။ အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ ၀န္ႀကီးမ်ား႐ံုးကို တန္းတန္းမတ္မတ္ေတြ႕ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ၀န္ႀကီးမ်ား႐ံုးကို လက္ၫိႈးထိုးၿပီး လူႀကီးေတြကို ေမးေလ့႐ွိတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လုပ္ႀကံသြားတာ ဘယ္အခန္းမွာလဲ ဆိုၿပီး ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အားအက်ဆံုး အေလးစားဆံုး လူသားတစ္ေယာက္ကို ေျပာပါဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆိုတဲ့ အေျဖကို အၿမဲေျပာေလ့႐ွိတယ္။ အိုးေ၀မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ (ဗကသ) ေခါင္းေဆာင္.. တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး.. ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း.. ဖဆပလေခါင္းေဆာင္ .. သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (ဘီအိုင္ေအ) .. ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ (ဘီဒီေအ).. ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ .. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း.. ။ ၁၉၄၇ ဇူလိုင္ ၁၉မွာ မိုးေတြ ရြာေနခဲ့တယ္တဲ့ .. အခု ဆံုးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ အဘိုးက ေျပာျပဖူးတာ အမွတ္ရတယ္။ အဲဒီကတည္းက ရြာေနခဲ့တဲ့ မိုးေတြ ခုထိ မတိတ္ေသးဘူး။ တိတ္မယ့္ ပံုလည္း မေပၚေသးဘူး။ ကိုေအာင္ဆန္းေရ .. ဦးညိဳျမေရးခဲ့တဲ့ ငရဲေခြးေတြ ခုထိ လြတ္ေနတုန္းပဲဗ်ာ။
သူငယ္ခ်င္း ကိုၿဖိဳးေရးသလိုပဲ။ သူမ်ားလုပ္တိုင္းလဲ လိုက္မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ကိုယ္လုပ္ၿပီး ကိုယ့္လို လိုက္မလုပ္ရေကာင္းလားလို႔လဲ လိုက္အျပစ္မေျပာခ်င္ဘူး။ အာဇာနည္ေန႔ေရာက္မွ အမွတ္ရတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ အာဇာနည္ေန႔ၿပီးရင္လည္း ေမ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားတဲ့.. ကၽြန္ေတာ္ အားက်တဲ့ .. ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္ယူတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ သူရဲေကာင္းအတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ကၽြန္ေတာ္ ေရးျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ မိသားစုနဲ႔ ဘာနဲ႔ ျဖစ္လာတဲ့အခါ အေမးအျမန္းထူၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သမီးေလးတစ္ေယာက္က ဒီလိုမ်ား ေမးလာရင္ ဆိုၿပီး ေရးၾကည့္တာပါ။
“ဇူလိုင္ေမးခြန္းမ်ား”
သမီးက ေမးတယ္
ဇူလိုင္မိုးေတြ ဘာေၾကာင့္ သည္းသည္းမည္းမည္းရြာသလဲတဲ့
တိမ္ေတြ လူးလိမ့္ငိုေနတာလို႔ ေျဖလိုက္တယ္။
သမီးက ေမးတယ္
တိမ္ေတြ ဘာေၾကာင့္ လူးလိမ့္ငိုေနသလဲတဲ့
သူတို႔ရဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြ လုပ္ႀကံခံရၿပီး ေသသြားလို႔ လုိ႔ေျဖလိုက္တယ္။
သမီးက ေမးတယ္
သူရဲေကာင္းေတြကို ဘာလို႔လုပ္ႀကံၾကတာလဲတဲ့
သူရဲေကာင္းဆိုတာ အၿမဲ႐ွင္သန္ေနတယ္ဆိုတာ မသိလို႔ လို႔ ေျဖလိုက္တယ္။
သမီးက ေမးတယ္
သူရဲေကာင္းေတြက ဘာလို႔ အၿမဲ႐ွင္သန္ေနသလဲတဲ့
အႏိုင္က်င့္မႈေတြ မတရားမႈေတြကို တြန္းလွန္ဖို႔ လို႔ ေျဖလိုက္တယ္။
သမီးက ေမးတယ္
ဘယ္သူေတြက ဘယ္သူေတြကို အႏိုင္က်င့္တာလဲတဲ့
အားႀကီးတဲ့သူက အားနည္းတဲ့သူကို အႏိုင္က်င့္တယ္
ဂုဏ္႐ွိတဲ့သူက ဂုဏ္မဲ့တဲ့သူကို အႏိုင္က်င့္တယ္
ေငြ႐ွိတဲ့သူက ေငြမ႐ွိတဲ့သူကို အႏိုင္က်င့္တယ္
အာဏာ႐ွိတဲ့သူက အာဏာမ႐ွိတဲ့သူကို အႏိုင္က်င့္တယ္
ခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့သူကို အၿငိဳးႀကီးသူက အႏိုင္က်င့္တယ္။
သမီးက ေမးတယ္
ဒါဆို သူရဲေကာင္းေတြ ဘယ္မွာလဲတဲ့
သူရဲေကာင္းေတြ ေကာင္းကင္မွာ႐ွိတယ္
သူရဲေကာင္းေတြ သမီးတို႔ ေဖေဖတို႔ ၀န္းက်င္မွာ ႐ွိတယ္။
သမီးက ေမးတယ္
သူရဲေကာင္းေတြကို သမီးေတြ႕ခ်င္လိုက္တာတဲ့
ေဟာဟိုက ၾကယ္ကိုးလံုးဟာ သူတို႔တေတြေပါ့လို႔ ေျဖလိုက္တယ္။
သမီးကို ေျပာလိုက္တယ္
သူရဲေကာင္းေတြကို ေဖေဖလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔
သမီးက ျပန္ေျပာတယ္
ေဖေဖ တကယ္ေတြ႕ခ်င္တာလားတဲ့
တကယ္ေပါ့လို႔ ေျဖလိုက္တယ္
သမီးက ေျပာျပန္တယ္
ေဖေဖရယ္
သမီး ႀကိဳးစားပါ့မယ္ တဲ့။
ေခလြန္း
မနက္ ၁နာရီ ၃၀မိနစ္
၁၈ ဂ်ဴလိုင္၊ ၂၀၀၇
(တိုက္ရဲခိုက္ရဲ တြန္းလွန္ရဲမွ သူရဲေကာင္း မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္အတြက္ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လိုအပ္တဲ့ေနရာ အခန္းက႑ကေန ပါ၀င္ၿပီး အႏႈတ္ျပေနတဲ့ တိုင္းျပည္ကို အေပါင္းလကၡဏာရလဒ္ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ဖန္တီးေပးဖို႔ သမီးလိုပဲ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္႐ွိတဲ့ လူေတြ အၿမဲလိုေနမွာပါ...)
Jul 9, 2007
အသိ
“အသိ”
ရက္ရာဇာေတြ မ်က္ႏွာမသစ္ၾကေသးဘူး
ပင္လယ္တစ္ခုစာ စိတ္ပါလက္ပါ ကြန္ပစ္ဖမ္းခဲ့တာယံု
နတၳိငါးေတြ ေတာင္ပံုရာပံုမိတယ္
ျပကၡဒိန္ေတြ ဆုတ္ၿဖဲရင္း
တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ စုတ္ၿပဲခဲ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ
ေနပူက်ဲအက္အက္ထဲ ျဖန္႔ႀကဲထားဖို႔လိုပါသလား
ဖ်ားတယ္ နာတယ္ဆိုတာ
ကိုယ္အပူ႐ွိန္တက္မွ မဟုတ္ဘူး
စိတ္အပူ႐ွိန္တက္ရင္လည္း ျဖစ္တတ္တယ္
အိပ္ေနရင္ အားလံုးကို ေမ့သြားေရာတဲ့
အိပ္မက္ဆိုးေတြအေၾကာင္း သူေကာင္းေကာင္းသိလိုက္ပံုမရဘူး
ကမူးရဲ႕ စည္းအျပင္ကလူကို ခံစားတတ္ဖို႔
ခင္ဗ်ား စည္းအထဲမွာ ရပ္ေနလို႔ မရဘူး
ေနာက္မဆုတ္ဘူးခ်ည္း ႀကံဳးေအာ္မေနနဲ႔
ေ႐ွ႕တိုးဖို႔ ႐ုန္းေနလည္း တစ္လက္မမွ မေ႐ြ႕ေတာ့ဘူး
တန္ဖိုးတစံုတရာ ကပ္မထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္
ဘုရားသခင္ဟာ စိတ္နယ္လြန္တြန္းအားတစ္ခု မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္ရည္တစ္စက္ႏွစ္စက္ကို ႏွစ္သိမ့္ဖို႔
မနက္ျဖန္ဟာ ႏွစ္ခ်ဳိ႕ပန္းတိုင္ေတြထဲ နစ္မြန္း
အစြန္းေရာက္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈဆိုတာေတြလည္း မ႐ွိေတာ့ဘူး
ဒုကၡေဗဒကို ဆည္းပူးရတာ အစာမေၾကဘူးထင္ရင္
ဘ၀ကို သင္႐ိုးကုန္ သင္မေနေတာ့ဘူး
ျဖတ္လမ္းဆိုတာ
အတက္လမ္းလား အတက္ၾကမ္းသလား
လာၾက
မိုးခါးေရခ်ဳိေသာက္ရေအာင္။ ။
ေခလြန္း
နံနက္ ၁ နာရီ ၃၂မိနစ္
၉ ရက္၊ ဇူလိုင္လ၊ ၂၀၀၇
Jul 2, 2007
အႏုပညာဘာသာစကား (၂)
National Flower of Singapore
မိုးလံုးမႈိင္း(သို႔မဟုတ္) ဗင္ဒါလို႔ေခၚတဲ့ သစ္ခြႏြယ္၀င္ ပန္းတစ္မ်ဳိးကို
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲမွာ ေတြ႕ရမယ္..
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ထဲမွာ ေတြ႕ရမယ္..
ၿပီးေတာ့ သက္ၿငိမ္ဓာတ္ပံုေတြထဲမွာေတြ႕ရမယ္..
ကဗ်ာ၊ သီခ်င္း၊ သက္ၿငိမ္ဓာတ္ပံု..
အႏုပညာအစံုစံုရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာစကားကို ခင္ဗ်ားနားစြင့္ၾကည့္တဲ့အခါ..
+ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲမွာ
“ဗင္ဒါ (သို႔) သက္႐ွိကဗ်ာ”
မိုးလံုးမႈိင္းလို႔ သိခဲ့တဲ့ပန္း
အေရာင္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕ထားတဲ့ ကဗ်ာ
အဲဒါ ဗင္ဒါ ျဖစ္တယ္။
ပန္းဘာသာစကားနဲ႔ သီကံုး
ယဥ္ယဥ္ေလး ၿပံဳးတတ္တဲ့ ဗင္ဒါ ...
ပန္းဘုရင္ ေတာ္၀င္သစ္ခြ
အလွနတ္ဘုရားမလို႔ ေခၚၾကတဲ့ ဗင္ဒါ ...
ဖူးငံုလႈိင္ပြင့္ ၀င့္၀င့္ၾကြားၾကြား
ယံုၾကည္မႈခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ဗင္ဒါ ...
ဗင္ဒါကို ႏႈတ္ဆက္ေတာ့
ဗင္ဒါက ခပ္ေသာ့ေသာ့ ရီတယ္
ဗင္ဒါကို လက္ျပေတာ့
ဗင္ဒါက ေသာ့တစ္ေခ်ာင္း ေပးတယ္
ဗင္ဒါကို ဘာလုပ္ဖို႔လဲေမးေတာ့
ဗင္ဒါက တံခါးေတြကို ဖြင့္ေပါ့တဲ့
ဗင္ဒါကို ခ်န္ခဲ့မယ္လုပ္ေတာ့
ဗင္ဒါက ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ငိုတယ္
ဒါနဲ႔
ဗင္ဒါကို ေခၚမယ္လုပ္ေတာ့
ဗင္ဒါက ေနခဲ့ေတာ့မယ္တဲ့
ဗင္ဒါကို မေခၚခဲ့ဘူး
ဗင္ဒါက ရင္ထဲပါလာတယ္... ။ ။
ေခလြန္း
ဇူလိုင္ ၂ ရက္၊ ၂၀၀၇
+သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ထဲမွာ
မိုးလံုးမႈိင္း (သို႔) ဖူးငံုလႈိင္
ေတးဆို - မြန္းေအာင္
မိုးလံုးမႈိင္းလို႔ တို႔သိခဲ့တဲ့ ဗင္ဒါေတြ
ေကာင္းကင္ယံထက္ ကၽြန္းထိပ္မ်ားကို တြယ္ကာေန
ေႏြခါဆိုရင္ ႐ြက္႐ိုးဆစ္မွာ ဖူးငံုလႈိင္ပြင့္ေစ..
ဂ်ိန္းေဖာတို႔ေျမ ခ်မ္းေအးလြန္းရင္ ေခါင္ရည္ရယ္
မီးပံုဖိုၿပီး ၀ိုင္းဖြဲ႕ကမယ္ လာေလလာ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ဆိုေတးဟစ္ကာ လွည့္အတူကဦးမယ္..
ႏွင္းခဲလို႔ေန မိုးသားထက္က ေတာင္စဥ္ေတြ
ျမစ္ဧရာနဲ႔ လက္တက္တို႔ဆီ ေရဆိုေရ
သြယ္ကာထာ၀စဥ္ ယူအၿမဲသံုးေစ လန္းစိုေျပဖို႔ေလ..
+သက္ၿငိမ္ဓာတ္ပံုေတြထဲမွာ
စကၤာပူႏိုင္ငံရွိ Botanical Garden တြင္ ေတြ႕ရေသာ ဗင္ဒါပန္းမ်ား
Subscribe to:
Posts (Atom)
