ႏိုင္ငံေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ ျမန္မာအမ်ားစုအတြက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ နတ္ဆိုးျဖစ္ေနတာကို စိတ္မေကာင္းဖြယ္ရာ သိရတာ အေတာ္ၾကာေနပါၿပီ။ "ႏိုင္ငံေရး မလုပ္နဲ႔" ဆိုတဲ့ အထပ္ထပ္ ေျပာသံေတြၾကားမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ တကယ္ပဲ မသိစိတ္ထဲကေန အဲဒါဟာ မေကာင္းဘူးလို႔ လက္ခံယံုၾကည္ေနၾကၿပီလား။ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ပါတီႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးကို ကြဲကြဲျပားျပားျမင္သင့္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ပါတီ၀င္မွ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘယ္ပါတီက ဘယ္လိုဆိုတာ ေျပာမေနခ်င္ပါ။ သမိုင္းကသာ အျဖစ္မွန္ေတြကို မွတ္တမ္းတင္သြားပါလိမ့္မယ္။ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးအတြက္ေတာ့ ျမန္မာတိုင္းမွာ တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ငါနဲ႔ မဆိုင္ဘူးလို႔ ျမင္ေနတဲ့သူေတြနဲ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ျငင္းမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္သန္႔တယ္ဆိုရင္ ၿပီးတာေပါ့ဗ်ာ။ ျမန္မာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖဳိးေစဖို႔ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ မွတ္ခ်က္ေတြကို ျပဳလုပ္ခြင့္ ရွိရပါမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေအာက္က်ေနာက္က် မက်န္ခဲ့ဖို႔အတြက္ လြတ္လပ္စြာ ေဆြးေႏြးခြင့္ ရွိရမယ္။ အင္တာနက္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ အဲဒီလိုေတာင္ ေျပာခြင့္ မရွိဘူး။ ဖမ္းမယ္ဆီးမယ္ တကဲကဲ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ၾကေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္တပ္ဦးမလဲ.. "ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈလား".. "အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈလား"။ အဲဒီလို အတင္းကာေရာ ထိုးမယ့္ လက္ညိႈးေတြကို အဂုၤလိမာလကေတာင္ လိုခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး ထင္ပါတယ္။
မွားေနမွန္းသိသိႀကီးနဲ႔ မ်က္စိမွိတ္ ေခါင္းညိတ္မွ ထမင္းတစ္လုတ္စားရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ငတ္ေသတာကမွ မြန္ျမတ္ပါဦးမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္္မာေတြ ျပည္ပမွာ ေရာက္ေနတာေတာင္ အဲဒီ အေၾကာက္တရားေတြက ရုန္းမထြက္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူးလား။ အဲဒီ "ႏိုင္ငံေရး မလုပ္နဲ႔" ဆိုတဲ့ အရိပ္ဆိုးႀကီးရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္ေနမႈကို ဘယ္အခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ခံထားၾကမွာလဲ။
အေျခအေနတစ္ခု ေျပာင္းလဲသြားဖို႔ ဆိုရာမွာ အဲဒီအေျခအေနတစ္ခုကို လက္သင့္မခံဘဲ တြန္းလွန္ပစ္ႏိုင္မွသာ တိုးတက္ေျပာင္းလဲတဲ့အေနအထားတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ရမွာပါ။ ႀကိဳက္လည္း မႀကိဳက္ဘူး။ ေက်လည္း မေက်နပ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအေျခအေနအတိုင္း ေၾကာက္လို႔ ၿငိမ္ခံေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ဂ်ာေအးသူ႔အေမရိုက္သလို .. မရွိလို႔ မလွဴ၊ မလွဴလို႔မရွိ ဆိုတာလို လံုးလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနေတာ့မွာပါပဲ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ေတြကသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရၿပီး ခုထိ မလြတ္လပ္ရျခင္းရဲ႕ အရင္းခံအေၾကာင္းတရား ျဖစ္ပါေၾကာင္း…
မွတ္ခ်က္။ ။ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ညီအစ္ကိုလို ခင္ရတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒီပို႔စ္ကို ဖတ္မိၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာနဲ႔ ေရးျဖစ္တာပါ။ ေရးစရာရွိတာ ေဆြးေႏြးစရာရွိတာကို ဆက္သာေရးပါလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဒီကေန တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
3 comments:
ငါလည္း အဲဒါကိုဖတ္ၿပီး စိတ္မေကာင္းလို႔ ေရးထားေသးတယ္ကြ။ ခက္တာပဲကြာ … ။ ငါတို႔ေတြ အခ်ိန္မွားၿပီး လူျဖစ္လာတာလားမသိဘူးကြ။
ႏိုင္ငံေရးမလုပ္လဲ ဟို..ဘာမဟုတ္တဲ့ ဗိုလ္တခ်ဳိ႔က အာဏာသံုးျပီး ဖမ္းမယ္
ဆီးမယ္ တကဲကဲလုပ္ေနၾကတယ္။ မွားေနတာေတြကို ဘေလာ့ဂ္မွာ ခ်ေရးမိျပန္
ေတာ့လဲ လစ္စ္ထဲ မွတ္ထားတယ္ဆိုျပီး ျခိမ္းေျခာက္ျပန္ေရာ...။ လစ္စ္ထဲမွတ္
မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံတခုလံုးမွာရွိတဲ့ ျပည္သူေတြ အားလံုးပါႏိုင္ေလာက္တယ္။
ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလား မေျပာင္းလဲလားဆိုတာကို ဖံုးဖိထားလို႔မွ မရတာ။
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံကို ခိုး၀င္တဲ့လူမ်ား၊ သူေတာင္းစားမ်ား၊ ဆင္းရဲသားမ်ား၊ ငတ္ေနတဲ့လူေတြ
မ်ားေနတာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာေတာင္ ၀င္မေဆြးေႏြးရဲ
ၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ အျပင္မွာဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ၾကမလဲ ေတြးသာၾကည့္
ပါေတာ့...
Psy-war အယူအဆ တစ္ခု ရွိတယ္ဗ်။ ေတာေရာ ျမိဳ ့ပါ ေနရာလပ္္မက်န္ သူတို ့ရဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး ကြန္ယက္ကို ျဖန္ ့ခ်ထားဖို ့ထက္၊ လူေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ ့ သတင္းေပးေတြဟာ ေနရာ တကာမွာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳး ၀င္ေအာင္ ၀ါဒျဖန္ ့ၿပီး သြင္းထားဖို ့က ပိုအေရးႀကီးတယ္တဲ့။
DDIS(Directorate of the Defense Services Intelligence) ကလူေတြက ဒါမ်ိဳးေတြ သိပ္ေတာ္ခဲ့ၾကတာ။
Post a Comment