ကဗ်ာဆရာက ေျပာတယ္
ေလးလံုးစပ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္နဲ႔
ဟတ္မထိေတာ့ဘူး တဲ့။
စကားလံုးဆန္းဆန္းေတြက
စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ ဟုိ၀င္တိုက္ ဒီ၀င္တိုက္
ဘာလဲ.. ေမာလြန္းလို႔ ဟိုက္ေနသလား
ခဏ နားၿပီးတဲ့အခါ
အရင္အတိုင္းပဲ ဒုန္းစိုင္းသြားတာေပါ့။
ေရာက္.. ေရာက္လုၿပီလား
ေရာက္.. ေရာက္လုႏိုးလား
ေရာက္.. ေရာက္လုခင္လား
ေပ်ာက္.. ေပ်ာက္ေနတုန္းပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ အိပ္မက္ေတြ
ေ၀း
လႊင့္
ကြယ္
ေပ်ာက္။
ကံၾကမၼာအလွည့္အေျပာင္းမွာ
ေမွာက္ထားတဲ့ ဖဲတစ္ခ်ပ္ကို လွန္လိုက္တဲ့အခါ
ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ဗလာမဲ ျဖစ္ေနၿပီး
ကံစမ္းမဲ တစ္ခုကို ဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ
ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို စပိတ္တစ္ ျဖစ္ေနခဲ့
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္လိုက္ပါ
သံပရာသီးေတြ ခ်ဳိၿပီး ပ်ားရည္ေတြ ခ်ဥ္သြားတဲ့အထိ
ဘ၀ဆိုတဲ့ အရသာကို ခံတြင္း မေတြ႕မိေသးဘူး။
ေခလြန္း
3:36 PM
Nov 3, 2008
Nov 3, 2008
အိပ္မက္ေတြ လက္ေတြ႕မျဖစ္မခ်င္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ဒီကဗ်ာၾကိဳက္တယ္..
ဘ၀ဆိုတဲ့ အရသာကို ခံတြင္း မေတြ႕မိေသးဘူး။
ေရႊ႕ေျပာင္းအိပ္မက္
ေအာင္ေ၀း
၂၀၀၈
ဧရာ၀တီမွ မစၥစၥပီသို ့
ငမိုးရိပ္မွ မစ္ရွီဂန္သို ့။
မုဆုိးေတြ စည္းပ်က္ေတာ့
ယာခရုိးက
ခ်ိဳးလင္းျပာ ငွက္ကေလးလည္း
လြတ္ရာေျပးရတာေပါ့။
တရားမမွ်တတဲ့အခါ
ဘ၀ဟာမလုံျခံဳပါဘူး။
ေရႊ၀ါေရာင္ ညညေတြမွာ
ခဏခဏေျပာင္းေျပာင္းအိပ္ရတဲ့
ပုန္းခိုက်င္းကေလးေတြ။
ေျပးေနတဲ့ လူရဲ့စိတ္ဟာ
ေလးလံလြန္းလွပါရဲ့။
အိပ္မက္ကို မစြန္ ့လြတ္ႏုိင္ဘူး
သြားေလရာ
အပင္ပန္းခံ လြယ္လြယ္သြားရတယ္။
ခုလည္းပဲ
ကိုယ့္၀ပ္က်င္းကေလးထဲကိုယ္
ကိုယ့္အိပ္မက္နဲ ့ကိုယ္။
မေပ်ာ္ပါဘူး
တတိယနိုင္ငံဆိုတာ
ပထမႏိုင္ငံမွမဟုတ္တာ။ ။
ေအာင္ေ၀း
(ေအာက္တိုဘာ ၁၀ - ၂၀၀၈)
Post a Comment