အျခမ္းမဲ့ခ်မ္းတဲ့ညေတြ

သႀကၤန္မွာ ရန္ကုန္ခဏျပန္ျဖစ္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ သူမနဲ႔အတူ ေမႊေႏွာက္၀ယ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီထဲက ၀ယ္ျဖစ္တဲ့ တစ္အုပ္နာမည္က “ရႈေမွ်ာ္ရာလမ္း” တဲ့။ ခ်မ္းမင္းအိမ္၊ ေပၚဦးသစ္၊ ၀ိုင္ခ်ဳိ တို႔ရဲ႕ ကဗ်ာေတြပါ။ ကဗ်ာဆရာ ခ်မ္းမင္းအိမ္ရဲ႕ “အျခမ္းမဲ့ ခ်မ္းတဲ့ ညေတြ” ကို ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္မိပါတယ္။ ဒီကဗ်ာကို ဖတ္မိေတာ့ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံရဲ႕ “အသြင္သ႑ာန္တို႔ ေနာက္ကြယ္..” စာအုပ္မွာ ပါတဲ့ “အျခမ္းေပ်ာက္လမ္း” ကိုလည္း အမွတ္ရမိပါတယ္။

အတိုခ်ဳံးေျပာရရင္ ဂရိဒ႑ာရီအရ ေရွးတုန္းက ကမၻာဦးလူေတြဟာ မ်က္ႏွာႏွစ္ခု၊ လက္ေလးဖက္၊ ေျခေလးေခ်ာင္းရွိတဲ့ သတၱ၀ါလို႔ ဆိုပါတယ္။ လူေတြက ဒုကၡေပးလြန္းလို႔ ဇုနတ္မင္းႀကီးက အဲဒီလူေတြကို ထက္ျခမ္းခြဲလိုက္ပါတယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ လူဟာ အခြဲခံလိုက္ရတဲ့ အျခားေသာ အျခမ္းကို အရမ္းေတြ႕ခ်င္ပါတယ္တဲ့။ အခြဲခံရတဲ့ အျခမ္းကလည္း အျပန္အလွန္ေတြ႕ခ်င္တယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ပဲ အဂၤလိပ္စာ အသံုးအႏႈန္းမွာ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူကို “you are my other half” လို႔ တင္စားေျပာၾကတယ္တဲ့။

တကယ္ပါဗ်ာ.. အျခမ္းမဲ့ ခ်မ္းတဲ့ညေတြ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးက ဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းတယ္။ ခ်စ္သူမရွိတဲ့ အျခမ္းမဲ့ ခ်မ္းတဲ့ညေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔လိုခ်င္မွာ မဟုတ္သလို ကၽြန္ေတာ္လည္း လိုခ်င္မွာ မဟုတ္တာ အမွန္ပဲဗ်။ မေန႔ညကေတာ့ မိုးေတြသည္းသည္းမည္းမည္း ရြာတယ္..အျခမ္းမဲ့ ခ်မ္းတဲ့ညေတြထဲ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း...။

ကဲ .. ဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါဦး...

“အျခမ္းမဲ့ ခ်မ္းတဲ့ညေတြ”

ဒဏ္ရာကို
ဂစ္တာထဲထည့္ၿပီး
ညရဲ႕ရင္အံုေပၚ ပစ္တင္လိုက္ေတာ့
အေဆြးေတြက
ေၾကြက်လာ။
ကႏၱာရမွာ မွည့္၀င္းမယ့္
လမင္းသစ္သီးေရ
ျဖစ္သလို ေနတတ္ခဲ့ေပမယ့္
ျဖစ္သလို မခ်စ္တတ္ခဲ့တာမို႔
ေနရာထိုင္ခင္းကိုေတာ့
အတတ္ႏိုင္ဆံုး ရွင္းထားတယ္
မင္းလာလိမ့္မယ္ ထင္လို႔။
ဒီမွာ
အေႏြးဓာတ္ရဖို႔
ျဖတ္စညွပ္စ ခ်ည္မွ်င္ေတြကိုဆက္
တစ္ကိုယ္စာ ေစာင္တစ္ထည္ကို
ရက္ေနမိေတာ့တယ္။ ။

မိုးဂ်ာနယ္၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၀၀