Apr 23, 2007

အေ၀းကေတးသြား


တိမ္ျဖဴလြလြေတြ လြင့္လြင့္လာတယ္။ ျပာလြင္လြင္ေကာင္းကင္ထဲ ငါထိုးခြဲပ်ံေနတယ္။ “စိတ္ခ်ခ်င္တယ္” ဆိုတဲ့
သီခ်င္းသံေတြၾကားမွာ နင့္မ်က္၀န္းေတြကို အေ၀းက လွမ္းၿပီး နမ္းေနမိဆဲ။ ခဏတာခြဲရတာပဲလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ေျဖသိမ့္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနမိတယ္။ “ေမာင္ေရ .. ငါ့ကိုမေမ့နဲ႔ေနာ္” ဆိုတဲ့ နင့္အသံေတြ အထပ္ထပ္အခါခါ
ငါၾကားေယာင္ေနမိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း နင့္ကို ေျပာျပရင္ နင္ငိုဦးမလား။ ငါ့ကို ႏႈတ္ဆက္ေတာ့ နင္မ်က္ရည္ေတြ
က်ေနခဲ့သလား။ ငါ နင့္မ်က္၀န္းေတြထဲကို အရင္ကလို စူးစိုက္ၾကည့္ဖို႔ မ၀ံ့ရဲခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါ။ နင့္မ်က္ရည္
ေတြကို ေတြ႕ရင္ ငါလည္း ငိုမိမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ကဲပါေလ.. ငါတို႔ မုန္းလို႔ခြဲခဲ့ရတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ သူမ်ား
သမီးရည္းစားေတြလို အခ်ိန္ေတြ အၾကာႀကီးခြဲေနရမွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ တကယ္တမ္းေတာ့ နင္နဲ႔ငါ ျပန္ဆံုဖို႔
အခ်ိန္တစ္လေလာက္ပဲ ေစာင့္ရမွာပါ။ ငါ ရန္ကုန္မွာ ရွိေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္တိုင္းလိုလို ငါနဲ႔အတူတူရွိေနေပးခဲ့တဲ့
နင့္ရဲ႕အခ်ိန္ေတြ ငါစားခ်င္သမွ်ေတြ အကုန္ေလွ်ာက္စား၊ ငါသြားခ်င္သမွ်ေနရာေတြ အကုန္ေလွ်ာက္သြား
ခဲ့ၾကတာေတြ အားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။

နင့္ကို အၿမဲေပ်ာ္ေနေစခ်င္တာ။ ငါခ်စ္တဲ့အၿပံဳးေလးေတြကို အၿမဲတမ္း ၿပံဳးေနေစခ်င္တာ။
နင့္မ်က္ႏွာေလး တစ္ခ်က္ညိဳသြားမွာ.. နင့္စိတ္ကေလး တစ္ခ်က္ၿငိဳျငင္သြားမွာ ငါ ဘယ္တုန္းကမွ မလိုလားခဲ့ဘူး။

ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ေတာ့ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုပိုခ်စ္လာမိၾကၿပီထင္ပါရဲ႕။ ငါတကယ္ကို ေတြးထင္မထားမိခဲ့ တာပါ။
ဒီတစ္ေခါက္ ငါျပန္လာေတာ့ နင္နဲ႔ငါ ႏွလံုးခုန္သံေတြ အရင္ကထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ နီးကပ္လာခဲ့တာ
ျငင္းဆန္စရာ မလိုေအာင္ပါပဲ။ နင့္ကို တယုတယေပြ႕ဖက္ထားခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ နင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တရႈိက္မက္မက္
နမ္းခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ နင့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြၾကား ငါ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ထည့္ၿပီး ခပ္တင္းတင္းေလး
ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့ရခ်ိန္ေတြ “ေမာင္”လို႔ ဖြဖြေလးေခၚတတ္တဲ့ နင့္အသံေလးေတြ...။ ကဲ.. ငါတစ္ေယာက္တည္း
နင္နဲ႔ခြဲၿပီး အႀကာႀကီး ဘယ္ေနႏိုင္မလဲ။

ငါဖတ္ဖို႔ နင္ေပးလိုက္တဲ့ ဂ်ဴးရဲ႕ “အမွတ္တရ” ကို ခဏေလာက္ဖတ္ၾကည့္ေသးတယ္။ ဟိုးအရင္က
အဲဒီစာအုပ္ထဲက စာတခ်ဳိ႕ကို စိတ္လိုလက္ရ နင္ရြတ္ျပခဲ့တာေတြကို အမွတ္ရေနမိျပန္ေရာ။ ငါမရွိတဲ့အခိုက္မွာ
သတိရေနပါကြာ ~~ အရင္အတိုင္းပဲ ခ်စ္ေနပါကြာ ~~ သီခ်င္းသံေတြ ဆူညံေနတယ္။ နင့္ပံုရိပ္ေတြ
ငါ့မ်က္လံုးေတြမွိတ္ထားတဲ့အခါတိုင္း ျမင္ေယာင္ေနမိဆဲ။ နင့္ရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့အထိအေတြ႕ေတြ၊ နင့္ရဲ႕
ၾကင္နာယုယမႈေတြ .. ပိုးေရ.. ငါ့ကို လြမ္းေနပါကြာ။ “ေမာင္ေရ.. နင္မရွိလို႔ ငါငိုရတယ္” လို႔ တစ္ခါက
နင္ေရးဖူးတယ္ေနာ္။ အခုေတာ့ ပိုးေရ.. နင္မရွိလို႔ ငါငိုရေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕... ။

မွတ္ခ်က္။ ။ရန္ကုန္က အျပန္ ေလယာဥ္ပ်ံေပၚမွာ ေရးျဖစ္ခဲ့တာပါ။

2 comments:

Anonymous said...

ahummmmm... စင္ကာပူမွာ မ်က္ရည္ေခ်ာင္းစီးျပီး ေရၾကီးမွာ စိုးမိတယ္။

Anonymous said...

ငုိေတာင္ငိုခ်င္လာၿပီ.. :'(
anyway, be cool bro..