ကာရန္ညီညီ ကဗ်ာသီၿပီး
သူ႔အနီးမွာ ေနဖူးပါရဲ႕ ..
ႏုနယ္ပ်ဳိျမစ္ အခ်စ္မ်က္ႏွာ
အခါခါၾကည့္ ရင္မွာၿငိတြယ္
ကြယ္၀ွက္သိုသိပ္ တိတ္ဆိတ္ဖူးရဲ႕ ..
အိပ္မက္ျမစ္ေတြ ေရေျခာက္ခမ္းလာ
ၾကင္နာမိုးစဲ ကာရန္ကြဲေၾက
ဆည္းဆာေတြေပ်ာက္ ေ၀းၿပီးေနာက္၀ယ္ ... ။ ။
ေခလြန္း
(အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္)
Oct 29, 2006
မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ
Goodbye
ေနေရာင္လြင့္ပါး
လမ္းခြဲသြားခ်ိန္
ကိုယ္စီအိမ္ျပန္
ရင္ခုန္သံျပင္း
ၿငိမ္သက္ျခင္းမဲ့
မ်က္၀န္းနဲ႔ေျပာ
ေသာကေ၀ဒနာ
တုန္ခါခဲ့ရင္
တည္ၿငိမ္ခ်င္ေယာင္
တို႔ဟန္ေဆာင္ေန
ဒဏ္ရာေတြငါ
ေၾကျငာမရဲ
မ်ဳိသိပ္ဆဲေလ
အလြမ္းေတြသာ
ရင္မွာထင္က်န္
အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္
ေနာင္တစ္ခ်ိန္တို႔
ဆံုဖို႔ေမွ်ာ္လင့္
ရင္နင့္ခြဲခြာ
ေၾကကြဲစြာေပါ့
ႏႈတ္ဆက္ေတာ့မယ္
အခ်စ္ရယ္ေလ
တီးတိုးေရ႐ြတ္
အို Goodbye ... ။ ။
ေခလြန္း
(စည္သူလြင္နဲ႔ေအးခ်မ္းေမ စံုတြဲဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းေလးကို ျပန္ခံစားၿပီး ငယ္ငယ္က ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္)
ျဒပ္မဲ့ကမၻာ
အၾကည့္ခဏ
ဆံုခြင့္ရတိုင္း
ရင္ခြင္လႈိင္းထ
ထိန္းခ်ဳပ္ရခက္
ကိုယ္စီမ်က္၀န္း
စကား႐ႊန္းေ၀
တို႔တေတြရဲ႕
ျဒပ္မဲ့ကမၻာ ... ။ ။
ေခလြန္း
(အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက ေရးျဖစ္တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္)
Oct 28, 2006
အၿပံဳး=ကဗ်ာ
မင္းရဲ႕ .. အဲဒီအၿပံဳးတစ္ပြင့္က
ငါ့ရဲ႕ .. ရင္ဘတ္ထဲက ကဗ်ာအတြက္ မ်ိဳးေစ့။
မင္းရဲ႕ .. အဲဒီစကားသံတစ္ခုက
ငါ့ရဲ႕ .. မတီးတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဂစ္တာတစ္လက္ရဲ႕အသံ။
မင္းက .. မင္းရဲ႕အၿပံဳးကို စာလံုးေပါင္းျပေတာ့
ငါက .. မင္းရဲ႕စကားသံကို အသံထြက္ဖတ္မိတယ္။
မင္းက .. ရယ္မလား
ငါက .. တယုတယသိမ္းထားတဲ့ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြပါ။
ဒီကဗ်ာေတြရဲ႕ အစဟာ မင္းအၿပံဳး
ဒိကဗ်ာေတြရဲ႕ အဆံုးဟာ မင္းအသံ
တိတ္တဆိတ္ (ဒါမွမဟုတ္) အမွတ္မထင္
ကဗ်ာပင္ေလး အသက္၀င္လာၿပီ ဆိုပါေတာ့ .. ။ ။
ေခလြန္း
Aug 7, 2006
မိုးေလ၀သ
ေခ်ာက္နက္ထဲမွာ
အက်ဥ္းက်လိပ္ျပာ
ယံုၾကည္ခ်က္ဗလာေတြ ေသာ့ခတ္ထား
ငါ့အနားမွာ ငါ႐ွိမ႐ွိမေသခ်ာေတာ့
ဒီလိုေပါ့ေလ
ဘ၀ဆိုတာ
ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲေလာက္ေတာင္ ေရရာမႈမ႐ွိဘူး။
မနက္ျဖန္ရဲ႕လမ္းမ်ားဆိုတဲ့ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႕သီခ်င္းေဟာင္းကို
ေဟာဒီရင္ဘတ္အေဟာင္းနဲ႔ အသံကုန္ေအာ္ဟစ္
စိတ္ညစ္ရင္ .. ဂစ္တာတီးလို႔ ဘယ္သူနားခ်ဦးမလဲ
ႏွစ္ ႀကိဳးျပတ္ေနတဲ့ ဂစ္တာကို အားနာတယ္။
အဲဒီေန႔က
မိုးေလ၀သေၾကညာခ်က္အၿပီး
မွန္ထဲအမွတ္တမဲ့ၾကည့္မိေတာ့
ေျခာက္ႀကိဳးစလံုး ျပတ္ေနတဲ့ဂစ္တာဟာ ငါျဖစ္ေနတယ္။
ေခလြန္း
Aug 4, 2006
အသက္သည္ အိပ္မက္
အသက္သည္ အိပ္မက္
အိပ္မက္သည္ သူ
သူသည္ အသက္ျဖစ္ေစ
ေဆာင္းေႏွာင္းလွ်င္ ေႏြဦး၏
ေႏြဦး၌ ႏွင္းၾကြင္းသည္
ႏွင္းၾကြင္းျပယ္ေသာ္လည္း
သစၥာၾကြင္းေစ
ျမတ္ႏိုးျခင္းၾကြင္းေစ
သွ်ပ္မႉးေက်ာ္ (ထူးအိမ္သင္)
Aug 2, 2006
အိမ္နဲ႔ေ၀းေသာတနလၤာေန႔အေၾကာင္း
အိပ္မေပ်ာ္ဘူး
စမ္းေခ်ာင္းကေလးအဖ်ားမွာ ဓားခုတ္သံေတြၾကားရ
အပြင့္မပါေသာသစ္ပင္ရဲ႕
ေနေရာင္ျခည္မ်ားၾကား
တစ္ျခမ္းပဲ့ရန႔ံမ်ားလည္း
ကြ်န္ေတာ့္အေပၚ အပိုင္းပိုင္း ျပတ္က်ရာ
ခႏၶာကိုယ္ကို ေျဖခ်ဖို႔
တို႔ထိလာေသာေလႏွင့္ လူစိမ္းမ်ားလက္ထဲ
ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားလည္း အဆန္းတၾကယ္တိတ္ဆိတ္
နယ္ေျမသစ္
အေမနဲ႔ၿမိဳ႕ေလးကို ႀကိဳးေလွ်ာ့ၿပီးထားခဲ့ရာ
ဘ၀သစ္
သစၥာပန္းမ်ား အိပ္ရာထေနာက္က်ရာ
ေလာကဓံအသစ္
ဒုကၡအသစ္နဲ႔
အေမွာင္ကို ေဖာက္ထြင္းရတာ ေမာတယ္။
ကစ္(စ)မီကြစ္ပန္းကေလးရဲ႕
ဆူညံေသာ လေရာင္ေခၚသံလမ္းကေလးအေပၚ
အတူတကြ
ကြ်န္ေတာ္က
ဆိုက္ပရပ္(စ)လမ္းေပၚ
စိုက္၀င္ေနတဲ့ ဓားေျမွာင္တစ္ေခ်ာင္းဆီစိုက္လို႔
လတ္တေလာ
ကြ်န္ေတာ့္ျပဇာတ္မ်ား
ပူျပင္းစြာေပါင္မုန္႔တစ္လံုးထဲ အစိမ္းေသခဲ့ရ။
အိမ္နဲ႔ေ၀းခဲ့ရာ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
႐ုပ္႐ွင္ေတးကဗ်ာ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၀၁
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔တိမ္ညိဳနိမိတ္
ဒီလမ္းမွာဘယ္သူ႔ကိုမွ ေခၚမသြားဘူးဆိုရင္ေတာင္
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ဖိနပ္ကေလးကိုေတာ့ ေခၚသြားရမွာပဲ။
ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးက ေျပာတယ္ေဖေဖ...
ေျမျပင္က ဘာမွမေျပာင္းလဲပါဘူး
ေျခေထာက္ေတြကသာ ေျပာင္းလဲေနၾကတာတဲ့။ ။
တာရာမင္းေ၀
အင္တာဗ်ဴးဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၈၁၊ ၂၀၀၁
Jul 29, 2006
ဒုတိယတန္းစားေန႔
ပင္လယ္က ေထြးထုတ္လိုက္တဲ့
အမိႈက္စ တစ္စပမာ
နာက်င္စြာ
ငါ က်က်န္ခဲ့ၿပီ။
ရဲရင့္ခိုင္မာ
နင္းေလွ်ာက္လိုက္စမ္း
အပ္ဖ်ားထံုး
ပက္က်ိႏႈတ္ခမ္းေတြေပၚ။
လိုအပ္မႈထက္
ပိုမို
ႏႈတ္ဆိတ္
ဆြံ႔အ
အသံေၾကာင္ဗံုတို႔ရဲ႕
ထံုသံနဲ႔
ဖြဲ႕ႏြဲ႕ဦးမယ္
မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ ၀ါက်မ်ား။
အညႊန္းမပါတဲ့
ရက္လြန္ေဆးတစ္ခြက္
ဘာလို႔ခ်ဥ္ခ်င္းတပ္ေနရမွာလဲ။
မီးစုန္းရဲ႕
ေတာက္ပမႈမ်ဳိးနဲ႔
လင္းလက္ခ်င္သူတို႔ရယ္။
ေဆာ္ဒါမသံုးဘဲ
ေပါင္မုန္႔လို
ပြေယာင္းေနတဲ့လူေတြရယ္။
သားေ႐ွာသြားတဲ့
ကမၻာေျမရဲ႕ ၿငီးတြားသံရယ္။
အရာရာအတြက္
ရာသီဥတုတခ်ဳိ႕နဲ႔
စိတ္၀မ္းကြဲေနခဲ့။
ရယ္သံတို႔
ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး ၿပိဳက်ရာ
ရင္ေခါင္းတစ္ေလ်ာက္
တဲတဲမ်င္မၽင္i ႐ွန္သန္ေနတာ
ထူတူထဲထဲ နာမက်န္းမႈသာ။ ။
ေအာင္ဘညိဳ
စပယ္ျဖဴ ၁၉၉၂၊ စက္တင္ဘာ
Jul 27, 2006
ခ်စ္သူသို႔
သံေခ်းတစ္ထပ္ ႐ြံ႕တစ္ထပ္မို႔
သူတို႔ရဲ႕ စိတ္အတင္အခ်ကို
မင္း ဘယ္လိုမွ ဖတ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။
အာေငြ႕မႈတ္သံေတြၾကားမွာပဲ
ရယ္ကာေမာကာ တစ္ေႏြလံုးပိတ္
ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ကိုယ္ အိပ္ပစ္လိုက္ကြယ္
ခ်စ္သူေရ
ေလာကမာယာဆိုတာ
အတီးခံရတဲ့ ဗံုေတြရဲ႕ ဂီတပါပဲ။
စစ္တုရင္တစ္ပြဲလံုးကို
ဆြဲေမွာက္ခံလိုက္ရေပမယ့္
.. ဘာျဖစ္လဲ
၀မ္းမနည္းေၾကး တို႔ေတြ႐ြာသြန္းၾက႐ံုေပါ႕ ။
ယံုၾကည္ထားစမ္း
ေရခိုးေရေငြ႕ကလည္း
ပင္လယ္ကို ပစ္ေပါက္စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္တယ္ဆိုတာ။
(တာရာမင္းေ၀)
( “မိုးေခါင္လို႔တီးတဲ့ ဗံုသံ” ကဗ်ာစာအုပ္မွ)
Subscribe to:
Posts (Atom)
